top of page

Confiserie Jonas

Op vrijdag 6 maart 2020 ontmoette ik Jonas Hoekman van Confiserie Jonas uit Oudenaarde. Daar maakt hij allerlei chocolade lekkers. Ik kreeg een rondleiding, mocht wat proeven en stelde hem enkele vragen.

Hoelang ben je al vegan, en hoe heb je de overstap naar veganisme gemaakt?
Sinds september 2014, dus dat is al bijna zes jaar.
Eerst was ik pesco-vegetariër, daarna heb ik meer informatie opgezocht en ik kwam ook meer in contact met mensen met een koemelk-allergie. Daardoor ben ik erover beginnen nadenken en opzoeken en heb ik de stap gemaakt; ook binnen mijn bedrijf.


Dus je was al confiseur voor je veganist werd?
Ja. Ik ben in 2010 gestart in bijberoep, eerst met hard suikerwerk en daarna pralines. Zo is dat geëvolueerd. Toen ik dan veganist werd, wilde ik mijn assortiment ook veganistisch maken. Ik vond wel een alternatief voor melkchocolade, maar geen lekker alternatief voor witte chocolade. Dan ben ik beginnen experimenteren, machines gekocht, research gedaan, testen gedaan, ook veel moeten weggooien, maar uiteindelijk heb ik toch iets kunnen creëren dat vrij dicht in de buurt komt van witte chocolade. Ik ben dan ook begonnen met zelf chocolade maken aan de hand van rietsuiker en kokosbloesemsuiker, en zo is het allemaal gegroeid.


Wat was je drijfveer om in deze branche te stappen? Dat lijkt me niet zo'n voor de hand liggende keuze.
Ik wou van kleins af aan al snoepmaker worden. In het tweede middelbaar heb ik dan Voeding gevolgd, dat was dan Bakkerij-Slagerij-Hotel. Daar heb ik eens niertjes moeten kuisen en toen ben ik flauw gevallen. Op mijn rapport hebben ze toen geschreven dat ze de richting Hotel niet aanraadden. Eerst wilde ik kok worden en veel desserts maken, maar uiteindelijk koos ik voor de richting Bakkerij en dat bleek een goede keuze. Daar heb ik leren snoep maken, chocolade verwerken en dergelijke meer.

 

En wat is nu juist het verschil tussen een chocolatier en een confiseur?
Een confiseur maakt ook snoep, en zo ben ik ook begonnen, met hard suikerwerk.

 

Als snoep- en chocolademaker speel je ook in op de periodes van het jaar, zoals Sinterklaas, Valentijn en Pasen. Nu ben je bezig aan de Paas-productie. Heb je een 'favoriete' periode?
Goh, alle vormen zijn op zich leuk, maar Pasen is wel de drukste periode doordat er de holle én de gevulde eieren zijn, maar ook de paashazen en sinds dit jaar ook de roze paashazen, met frambozensmaak.


Is de Sinterklaas-Valentijn-Paasperiode één aaneenlopende periode voor jou?
Tussen Sinterklaas en Valentijn is er wel tijd om aan gewone pralines te werken, en die worden ook verkocht rond Valentijn. En na Pasen valt het zowat stil. Dat probeer ik dan op te vangen met workshops te organiseren waar mensen kunnen leren pralines te maken en later ook vegan patisserie en snoepjes maken, maar eerst ligt de focus op de chocolade.


Heb je een favoriet product binnen je eigen gamma?
Dat is moeilijk (twijfelt), maar die met framboos vind ik heel lekker, en – een klassieker – de witte praline met volledige hazelnoot, die verkoopt als de beste.
(dit is één van de pralines die ik mocht proeven, en ik beaam dat 'ie zeer lekker is)

 

Je hebt enige tijd geleden een brand meegemaakt, kan je daar wat meer over vertellen?
Toen werkte ik nog met kleinere machines die zo'n 2kg per keer kunnen draaien. Die moeten toch minstens 24 uur aan een stuk draaien, dus ook 's nachts, want anders zou de chocolade hard worden en moet je die weer beginnen opwarmen om terug vloeibaar te krijgen en dat is gewoon meer werk.

En zo is het gebeurd dat er op een nacht de condensator van zo'n machine is ontploft en is het hele atelier uitgebrand. Alles was perte total, ik had net een volledige pallet biologische rietsuiker binnen waar ik geen gram van heb kunnen gebruiken; alle machines, alle vormen, verpakkingen, grondstoffen, eindproducten, ... er waren meerdere bestellingen klaar. Alles vernietigd.


Dat lijkt me echt vreselijk. Hoe ben je dat te boven gekomen?
Ik wou niet bij de pakken blijven zitten. Ik heb een crowdfunding opgestart. En dan hebben we ook een nieuwe locatie gevonden waar we dan uiteindelijk herstart zijn.


Heeft het lang geduurd vooraleer je opnieuw kon beginnen?
De brand heeft plaatsgevonden rond maart / april 2017 en in oktober / november datzelfde jaar ben ik hier opgestart. We waren al van plan dit huis te komen en het atelier hier te vestigen, maar uit noodzaak hebben we er spoed achter moeten zetten. Zo hebben we eerst het achterste gedeelte onder handen genomen, waar de productie plaatsvindt. Toen waren er nog geen muren, geen airco, niets van afwerking. Ik heb nog een kleine, mobiele airco kunnen recupereren, maar echt efficiënt is dat niet. Een kleine koelkast om de chocolade te koelen, had ik ook nog. En zo, met het beschikbare geld, stuk voor stuk, alles terug opgebouwd en verbeterd. Gelukkig had ik ook steun van mijn ouders, anders was het ook zeker niet gelukt. Maar we zijn er nog niet helemaal, er is zeker nog werk.


Na de brand, had je geen moment waarbij je dacht, “foert, al die moeite, al dat geld, al die energie, ik stop ermee, ik ga een job in loondienst zoeken”, of wist je onmiddellijk dat je hiermee verder wou?
Goh, nee, ja ... Ik ben lange tijd confiseur in bijberoep geweest, ik heb nog 's nachts in een bakkerij gewerkt als broodbakker, en elders ook, maar uiteindelijk in een burn-out belandt. Bazen die ambetant deden, ik werkte toen 4/5de, maar ze wilden mijn vaste vrije dag niet geven ook al was het wel de afspraak en daar deden ze dan lastig over, tot op het punt dat ze zelfs dreigden met ontslag.
Toen zat ik er wel even door. Daarna heb ik nog wat interim-werk gedaan in een confituurfabriek, maar een hele dag kratjes vullen en op een pallet zetten ... dat is niets voor mij, da's veel te repetitief.
Dit is gewoon echt mijn passie, mijn eigen ding kunnen doen, mijn eigen baas kunnen zijn, nieuwe dingen creëren, ...


Het is geen geheim dat een zelfstandige heel veel en heel hard werkt. Kan je een schattig geven van hoeveel uur per dag of per week je aan het werk bent?
Zoveel mogelijk, maar ik heb ook twee kindjes waar ik ook geregeld op moet letten, dus dat ik wel tijd dat ik niet kan werken. In de zomer is het minder dan in de winter. Tijdens de Paas- en Sinterklaasperiode zijn er wel vaak dagen van tien tot twaalf uur, vooral als er een machine in panne valt, want dan loopt alles in't honderd.


Je wil een nieuwe crowdfunding opstarten om een grotere productielijn uit te bouwen, kan je dat wat toelichten? Hoe zou die productielijn eruit zien?
De bedoeling is om een extra productielijn te plaatsen waarbij de chocolade op een efficiëntere en energiezuinigere manier gemaakt kan worden. Die heeft een capaciteit van ongeveer 50 kilogram per uur, met ook de mogelijkheid om druppels te maken zodat vegan patisserieën of chocolatiers ze kunnen gebruiken, maar ook particulieren die zelf pralines willen maken, of ijs willen maken. Zo denk ik aan witte vegan ijsjes, of bruine of roze. Het kan allemaal (lacht). Die chocoladedruppels zou ik dan in heel Europa kunnen verkopen. Door de grotere productiecapaciteit wordt het ook rendabel om een biocertificaat aan te vragen. Het minimumbedrag is toch 800 euro, enkel voor het certificaat, dus los van de administratie en werkuren; maar het uiteindelijke bedrag is ook gebaseerd op de omzet. Nu is dat jammer genoeg nog niet haalbaar, de capaciteit is momenteel beperkt tot
minder dan 50 kilogram per week.

​

Wat voor bedrag hoop je bijeen te verzamelen?
200.000 euro is het doelbedrag. Ik hoop dat we er over geraken, want dat biedt natuurlijk nog meer mogelijkheden om uit te breiden. Dan zou ik nog extra producten aanbieden, of meer investeren in marketing, mooiere verpakking, ... uiteraard allemaal volledig composteerbaar of herbruikbaar.


De meeste crowdfunding campagnes werken met een beloningsysteem. De jouwe ook?
Ja. Ik ga een reward-based crowdfunding opstarten. Dus afhankelijk van het bedrag waarmee de mensen steunen, krijgen ze een beloning. Voor vijf euro krijgen ze één of twee tabletten; voor vijftig euro krijgen ze bijvoorbeeld een rondleiding voor drie tot vier mensen met proevertjes en een goodiebag; voor vijfhonderd euro krijgen ze een exclusieve één-op-één workshop waarbij ze enkel met mij pralines leren maken, met een vulling naar keuze; zo tot een soort abonnement waarbij ze één tot twee jaar lang – daar ben ik nog niet uit – elke maand een pakket toegestuurd krijgen met diverse producten, denk maar aan een soort verrassingspakket. Maar ook voor de retailers heb ik beloningen in petto, vooral gericht op tabletten en op chocoladedruppels; en dan denk ik vooral aan verpakkingsvrije winkels. Maar het moet allemaal nog wat concreet worden, ik ben nog aan het
aftoetsen om te zien welke beloningen de mensen willen, zo dacht ik ook aan een e-book met chocoladereceptjes. Er is heel veel mogelijk.


Heb je een idee van wanneer je de crowdfunding zou willen opstarten?
Ik dacht aan april, na de Paas-periode. Dan kan ik me volop toeleggen op de campagne, dan kan ik die dagelijks opvolgen, want dat is ook een soort van fulltime job om die draaiende en gaande te houden.


Heb je verder nog plannen, buiten de productieuitbreiding die je beoogt door de crowdfunding?
Op termijn is het de bedoeling om een klein winkeltje te hebben hier, dat mensen kunnen langskomen en producten kopen. Verder zou ik nog willen kijken naar een nieuwe verzendmethode die geen extra vervoer meebrengt, maar die gebruik maakt van auto's die hier passeren, woon-werk- verkeer die pakketjes meenemen op de weg die ze normaal afleggen; dus geen extra CO2 uitstoot. Ook wil ik werken met afhaalpunten, zoals tankstations; maar dat vraagt nog wat test-werk, en
vermoedelijk blijft dit beperkt tot België.


Niet onbelangrijk: waar kunnen we jouw producten vinden?
Op mijn webshop; bij Ohne Zwalm zijn er een aantal producten te vinden. In Luik bij GoVeg zijn de paasproducten beschikbaar. Bij Kabas in Mechelen hebben ze de paas- en Sinterklaasproducten. Bij Tarra in Buggenhout is er een breed gamma aan pralines en bonbons te vinden.


Merk je veel van de concurrentie hier in België?
Er is wel een groei van vegan chocolade op de markt de laatste jaren; zowel van kleine zelfstandigen als van de grote bedrijven die naast hun niet-vegan gamma ook aan vegan chocolade werken en daarmee inspelen op de markt. Doordat zij op veel grotere schaal kunnen produceren, kunnen ze de chocolade ook goedkoper aanbieden. Qua prijs kan ik daar de strijd niet mee aan;
maar qua kwaliteit wil ik wel de beste op de markt zijn en daar streef ik ook naar.


Een bedrijf als De Vegetarische Slager werd opgekocht door Unilever. Wat denk je daarvan, lijkt dat je wat?
Dat heeft voor- en nadelen natuurlijk. Je kan veel meer impact hebben, dan kan je wereldwijd gaan met je productie en een fabriek hebben; maar dan hang je ook vast aan het beleid van bovenaf. Het heeft voor- en nadelen. Maar ik heb de vraag nog niet gekregen. Sommige Britse concullega's hebben de vraag al wel gekregen van grote chocoladebedrijven.

​

Zijn er nog dingen die je wil delen?
Goh, ik heb een hazelnootpasta met chocolade en ook ééntje zonder chocolade (met 66% hazelnoten).

​

​

bottom of page